klik op onderstaande afbeelding voor meer foto's van onze vakantie en daarna op Diavoorstelling
maandag, 29 september 2008
Na een kleine twee dagen varen liggen we nu in de Biesbosch op ons geliefde stek. Bij noordwester wind rustig en voor Jaap een uitstekende visplek. Verkeersgeluiden, anders dan van bootjes, hoor je hier niet.Het was best een verrassing om ineens te ontdekken dat we weg konden met de boot. Ten eerste de tijd, september en oktober zijn hiervoor nog steeds prima maanden, en de tweede, dat ik nu over twee periodes vrij gesteld ben. Rond half oktober moet ik even terug naar Amsterdam en dan mag ik weer zo'n vier weken minstens weg blijven.Via deze weblog ga ik proberen, een ieder die het leuk vindt om ons te volgen, op de hoogte te houden.
dinsdag 30 september 2008
BINGO!!!
De snoekbaars (70 cm) is gevangen! Jaap hield de lijn strak en ik moest daardoor het schepnet onder die joekel van een vis zien te krijgen. Meestal heb je maar 1 kans, want als de vis schrikt en zich dan door het water heen slaat, in de hoop dat de lijn breekt en dat gebeurt vaak, ben je hem kwijt. Omdat Jaap met een redelijk dunne lijn vist, is dus die kans heel groot. Nu liggen er vier grote moten verdeeld over de koelkast en vriezer. In een keer alles op te eten is er niet bij.Veel te veel. Op dit moment is het echt herfstweer, storm en regen. De kachel brandt en de broodbakmachine verspreidt een heerlijke geur van vers brood. Straks moet Jaap nog wel even de regen in, zijn visnet ligt ergens op de bodem, van de walkant afgewaaid.
dinsdag 30 september 2008
Storm! En hoog water!
Het is omdat we tegen de walkant aangeblazen worden, anders raakten we zeker op drift, zoals dat heet. Golven met schuimkopjes onder een waterig zonnetje, schommelen we lieflijk heen en weer. Jaap heeft gisteravond nog geprobeerd om een tweede snoekbaars tevangen, maar kwam niet verder dan lijnen die overal heen woeien, zelfs ver over onze boot. Nu plenst het weer, met stormvlagen. Echt herfst. Eigenlijk willen we naar Geertruidenberg om boodschappen te doen. En water te halen. Veel zin met dit type weer erbij hebben we niet. Bovendien zullen de vaste steigers in de haven daar ook wel onderwater staan. Het waterpeil is zeker een meter hoger dan normaal. En als we fietsend boodschappen willen doen, is dat dus daar onmogelijk. Misschien dat we naar de haven van Raamsdonkveer varen, we zijn daar nog nooit geweest en weten niet hoe het er daar uit ziet. Maar we nemen aan dat daar wel drijvende steigers zullen zijn. Verder lijkt het me leuk om eens een keertje dat geheimzinnige watertje hier aan de overkant te gaan bevaren. Volgens de kaart is het er hardstikke ondiep, en we zien toch heel regelmatig van die grote boten daar door heen varen, dus? Wij ook een keertje met dit hoge water?
Net geen natte voeten
Boven: Br. BiesboschUiteindelijk zijn we toch vertrokken en via de ons bekende route. Dat smalle watertje aan de overkant, vondt Jaap toch te riskant. Met rustig weer ok, maar nu? Nee, liever niet. Een uurtje later arriveerden we bij de passantenhaven in Geertruidenberg, en de steigers stonden inderdaad onder water. Doorgevaren naar havens in Raamsdonkveer dan maar. Eens kijken of dat wat is. Ze zouden er allerlei faciliteiten hebben,
wasmachines bv, maar na een poosje flink zoeken, vonden we iets dat op een haven leek. Een smal water waar je, als je even geen vaart had, onstuurbaar werd door de harde storm. Dus manouevreren om tussen twee steigers in te varen was er op geen meters bij. De wind kreeg zoveel vat op ons, dat we bijna schade maakten aan andere schepen. Dus snel weer weg daar. Op weg naar de Passantenhaven in Geertruidenberg. Deze ligt totaal beschut tegen die verradelijke windvlagen en via een beetje creativiteit liggen we nu zo dat de fietsen er af getild kunnen worden, zonder natte voeten te krijgen.
Onder: Haven Geertruidenberg, steigers onderwater zijn nog net een beetje te herkennen. De lichte streep achter de palen die nog wel boven het water uit steken.
donderdag 2 oktober 2008
Zeven kleuren ...
Gisteren na het boodschappen doen, zijn we toch weer teruggegaan naar de Br. Biesbosch, Petrusplaat. Met de regen was het meegevallen en de storm was zo te zien ook minder. Eerst nog even water gehaald bij de Bunkerboot en aansluitend op weg naar de Amer. Eenmaal daar aangekomen was de rust in een klap voorbij. Hoe meer open water hoe hoger de golven. Gelukkig niet overdwars maar nu van voren. Dat betekent neus van het schip omhoog en met een klap naar beneden. Bij elke keer een fikse dreun te horen. Paaltjes pikken noemen ze dat. Alsof je op de bodem van de rivier stoot. Best griezelig. Vlak voordat we de Biesbosch invoeren begonnen we iets "vreemds" te ruiken. Kattenbak? Nee. Blacky opgezocht en ach, daar lag hij in zijn mandje helemaal onder de poep. Hij had wel zeven kleuren str... gescheten, zullen we maar zeggen. Dat gigantisch tekeer gaan van het schip had hij duidelijk niet leuk gevonden. Snel opgepakt en de douchecel ingedaan. Al schommelend, want de heftige golven waren nog steeds niet voorbij en pas in rustiger vaarwater, heb ik hem schoon kunnen maken, het arme beestje. Aangezien zijn mandje een grote kartonnen doos was, hebben we die niet gereinigd, maar over boord gesmeten. En nu? Nu ligt hij in een houten wasbak, handdoek erin en zo te zien zalig voor hem. Eindelijk toch een fatsoenlijke slaapplek, want mandjes wilde hij nooit, nee een doos was veel beter.
zaterdag 4 oktober 2008
Stilte voor de storm...
Intussen ziet het weer er wel een beetje vriendelijker uit dan de laatste tijd , maar volgens de weerberichten is dit de stilte voor de storm. Windkracht negen vandaag. Niet hier, maar een staartje zullen we er wel van merken, denken we. Intussen is de plas voor ons gevuld met ganzen, zwanen, futen en ……diverse vissersbootjes. En bijna geen golfje te zien. De zon ook niet trouwens. En de temperatuur was bij het opstaan vanmorgen ook niet bepaald lekker. Tien graden! Koud dus. Zo koud was het even binnen ook, tot dat de kachel gestart werd. Even denk je dat je een van de weinige bent , die deze kou trotseert. Zie je plots 10 schepen voorbij varen. Ja tien! Waarschijnlijk van een en dezelfde werf zo te zien. Feestje geweest gisteravond? Negen varen duidelijk direct richting Amer en eentje niet. ’t Lijkt er op of deze dat voor ons ozo geheimzinnige watertje hier aan de overkant ingaat. Nee toch niet, vaart uiteindelijk toch achter al die anderen aan. Het blauwe gedeelte in de lucht wordt steeds een ietsepietsie groter. Nog geen zon! Duurt niet lang meer. En dan zal zeker Jaap zich aansluiten bij de visactiviteiten van de vissers hier vlakbij.
Weinig visweer.
Vannacht heel onrustig geslapen. We, vooral Frie, rolden bijna ons bed uit. Zo schommelden we. En dan al die geluiden van stootwillen en alles wat maar een beetje los zit en kan gaan rammelen. Plus die gierende storm, gepaard gaande met enorme regenvlagen. Af en toe ook nog kijken of we nog wel aan de wal vastzitten en niet als een dolende midden op de plas liggen. Voorlopig, het is nu half elf in de ochtend, zal het wel geen visweer worden. Ten eerste kan Jaap moeilijk tegen de wind in een dobber uit gaan gooien en koud dat het buiten is. Gistermiddag toen het nog ging met het weer, leek Jaap wel een Michelin mannetje, zo rond en dik aangekleed. Er was al iemand die stelde voor als verzetje om de tijd te doden, wanten en sjaals te gaan breien. Misschien wel zo nuttig en leuk, maar wol hebben we niet bij ons en de schapen zijn hier ver weg. En Tv hebben we op dit moment ook niet. De antenne is uit koers "gegaan" en dus geen ontvangst. Jaap nam zich daar straks nog voor om dit te herstellen, maar kijkend naar buiten, trekt dat niet bepaald. Dus geen TV dan maar. Boekjes lezend en koffie drinkend brengen we onze tijd hier door. Wel heel knus zo.
zondag 5 oktober 2008
Puur natuur
We vinden het altijd leuk om te kijken of we onderweg eetbare paddenstoelen, of andere zaken zoals bessen kunnen vinden en te plukken. Meestal blijft het bij kijken en opzoeken in boekjes want elk fruitje heeft wel een giftig broertje of zusje. Soms maken we kennis met iemand die er wel echt verstand van heeft en plukken we rustig mee. Maar zelfstandig nee. Daar straks maakte ik een klein wandelingetje en zag een grote struik met prachtige trossen rode bessen. Wat zagen ze er lekker uit en zoveel. Op de boot heb ik via onze boekjes, internet en vrienden proberen te achterhalen wat dit voor bes is. En dan ook giftig of niet? Het blijkt de Gelderse Roos te zijn. Giftig, niet voor de lijster maar wel voor de mens. Moeten we dus laten hangen.
Zo heb ik ook eetbare paddenstoelen hier vlakbij gevonden, de geschubte inktzwam. Volgens onze info zeker eetbaar, maar we laten ze toch maar staan. Je moet ze, blijkt volgens het boekje, ook meteen consumeren, dus even bewaren en navragen is er niet bij. Wat ik wel geplukt en sap van gemaakt heb, is een bepaald soort braam. Niet echt zoet, maar heerlijk in de yoghurt, geitenyoghurt wel te verstaan. Maar beide raken nu zo'n beetje op. Hopenlijk kunnen we wat de yoghurt betreft nog ergens een voorraadje inslaan.dinsdag 7 oktober 2008
Koud..............
Na zo'n heerlijke warme dag als gisteren, is het vandaag weer echt een beetje herfst. Gelukkig niet zoveel wind, maar wel koud. Jaap probeert hier nog wat visjes te vangen, om de grote, snoekbaars in dit geval, te kunnen verschalken. De enige die ze volop, die kleintjes dan, vindt zijn de futen. Jaap niet. Treiterend om te zien hoe die vogels boven komen en zo'n lekker visje in zijn snavel vasthoudt en naar binnen laat glijden. Maar ondanks de kou, Jaap houdt toch vol! Eens zal het toch wel lukken....Lage Zwaluwe
Donderdag, 9 oktober 2008.
Wat een mooi weer plotseling, lijkt wel zomer. Weinig wind en daardoor prachtig vaarweer. Ook als fietsweer. In de haven van Lage Zwaluwe zijn we op de fiets gestapt en hebben genoten van de zon en de buitenlucht. Ooit hebben we, mijn pa, ma en ik, tijdens een van onze treinreizen naar Duitsland, een wedstrijd gedaan wie het eerst het beeld op de Moerdijkbrug ontdekte. En elke keer wanneer ik nu in de buurt kom van dat standbeeld, wat het nu is, dan roep ik: Opa!. Waarom? Omdat mijn opa de leiding over het totstand komen, het bronsgieten had, vinden we dit beeld een beetje van onze opa. En nu zijn we er heel dichtbij geweest, konden het niet aanraken, te hoog, maar toch, zo goed heb ik het nog nooit kunnen bekijken. Maar natuurlijk geen fototoestel bij me. Dom,dom.
OPA!De volgende dag op weg naar onze volgende stek, hebben we met de boot een kleine stop gemaakt en heb ik het vanaf de waterkant kunnen fotograferen. Jammergenoeg aan de achterkant dus. Wat ik wilde laten zien, is nu wel herkenbaar voor een ieder. Het standbeeld van mijn OPA!
Forten bekeken
Vrijdag, 10 oktober 2008
Omdat hier in de buurt, van Willemstad, diverse forten, vestingen te bekijken zijn, hebben we de fietsen wederom uitgeladen en zijn er een paar gaan bekijken. Lekker weer, ik zag ergens op een thermometer 25 graden staan en daarbij weinig wind, dus er heen.
Fort Sabina Henrica en Fort de Hel, allebei in 1811 gebouwd door de Fransen. De toegang naar het Fort Sabina Henrica was gesloten. In verband met renovatie. Fietsend daarheen, ging niet maar wel lopend. Uiteindelijk leverde ook dat niet erg veel op. Een beetje door hekken glurend en veel fantasiegebruikend stelde we ons het fort voor. Jammer dat we niet veel meer konden bekijken. Misschien het volgende Fort? Fort de Hel? Dat kreeg een hele andere treurigheid. Een stel altenatievelingen hebben blijkbaar daar bezit van kunnen nemen. Een grote zooi aan oorlogstuig, zonder enige zorg neergezet en zelfs iets als een speeltuin voor kinderen van gemaakt. Belachelijk. En de koffie was ook bagger!
zondag 12 oktober 2008
Barbecuen bij maanlicht
Wat een heerlijke nazomer hebben we op dit moment. Gisterochtend toen we over het Hollandsch Diep voeren naar de Br. Biesboch was het een stralende vlakte vol met zeilscheepjes. Ik heb het wel eens geprobeerd deze fantastische sfeer tot uiting te laten komen via foto en film, maar dat is me nooit gelukt. Je moet er bij zijn om het ook zo te kunnen ervaren. Het is overweldigend. Het feit dat het ineens zo mooi zomers weer geworden is, betekent natuurlijk dat we niet de enige zijn in de Br. Biesbosch. Onze stek bij de Petrusplaat was dus vol en zijn we eindje verder gevaren naar een plaats die we ook kennen als mooi en windstil.
Jaap was 's morgens voordat we weer wegvoeren uit Willemstad, nog even een krant gaan halen en kwam daardoor langs een Jumbo en heeft daar een heerlijke schotel klein barbecue vlees gehaald. En die hebben we gisteravond bij kaarslicht en af en toe het schijnsel van een bijna volle maan, op zitten peuzelen. Wijntje erbij, heerlijk. Wel natuurlijk met warme truien en lange sokken aan. Verder heel romatisch.
donderdag 16 oktober 2008
ACTIE: Outlook Express is back in town
Of te wel alles doet het weer. Ziggo, vertelde op 15 oktober dat er 16 oktober wijzigingen plaats zouden vinden in de instellingen van orange.nl. Lekker handig!!!!!!!!! Wanneer je toevallig niet op 15 maar op 16 oktober naar je e-mail wil kijken. Dan heb je:.............................................Dus effe geen e-mail ..... op donderdag 16 oktober. Wil je kontakt? Dan graag bellen op ons mobiel. Hoop dat het morgen (vrijdag 17 oktober) weer alles normaal is.
vrijdag 17 oktober 2008
Rustig verder en verder ..
Na die bijzondere avond "barbecue by moonlight" hebben we alleen nog maar leuke dingen meegemaakt. Behalve dat domme gedoe van die miskleun van Ziggo. Lopend boodschappen gedaan in Raamsdonkveer, ja lopend! Normaal gesproken zouden we dat per fiets doen, maar we hebben de benen wagen als fitness training genomen. En? Oke we kwamen, zeker ik, hijgend daarvandaan, maar ook voor mij prima te doen dus! Verder zijn er goede vrienden van ons, Jan en Ineke, op bezoek geweest en hebben we weer eens lekker bij kunnen klessenbessen en Jaap heeft een polsdikke paling gevangen.
Ter grootte van een twee persoonsportie, daar waar Jaap hoopte een snoekbaars te vangen, bleek het een watertje te zijn voor palingen. Een gevangen en een verspeeld.
zaterdag 18 oktober 2008
Bibelot, Balkan beat box
Eindelijk een beetje tijd om mijn web-log bij te werken. Niet dat de narigheid van Ziggo achter de rug is, want er zijn nog steeds diverse zaken, vooral via webmail, die me niet bepaald duidelijk zijn. Maar... ik kan in ieder geval weer per e-mail met een ieder communiceren. Alleen vraag niet hoe!Na de paling actie zijn we donderdag naar Dordrecht gevaren. Daar zouden Mark en Arnaud ook heen reizen, om gezamelijk naar een concert te gaan. Beat van de Balkan in de plaatselijke muziektempel: Bibelot. Hoop herrie, soms iets te hard, maar schitterend om mee te maken. Vooraf hebben we ons samenzijn gevierd in een restaurantje vlakbij de haven. Lekker eten en wat alcohol naar binnen om de spieren wat losser te maken om te kunnen mee deinen op de Beat klanken. Wat aardig lukte.
dinsdag 21 oktober 2008
Even terug in Voorschoten
Nadat we afgelopen zaterdag Mark en Arnaud in resp. in Krimpen en Gouda hadden afgezet, zijn we verder richting huis gegaan, tot Gouda. Daar aan de wachtsteiger aangelegd om tot maandag te wachten, aangezien op zondag de bruggen in de Gouwe niet voor ons geopend zouden worden. Winterseizoen: geen zondagdienst voor de brugwachters. Het was en bleef prachtig weer en hebben we een prachtige wandeling door de omgeving gemaakt. Gouda richting Waddinxveen en terug. Echt nog een stukje oud-hollands gebeuren. Maandag zijn we verder richting Voorschoten gegaan. Het stormde intussen behoorlijk en het aanleggen in onze haven ging prima, maar het was goed opletten bij het indraaien in de box, opdat we niks "mee" zouden vegen.
Dinsdag, 21 oktober.
Bezoek Ant. van Leeuwenhoek, Amsterdam
De dag dat we, 4 weken na de laatste bestraling, bij de radioloog verwacht werden. Een klein lichamelijk onderzoek en vooral vragen beantwoorden, zoals: Hoe gaat het? etc. Aangezien ik geen bijzonderheden, hoogstens wat kleinigheden, te melden had, ging het gesprek al snel over op wat "hierna". En dat ziet er alsvolgt uit. Over drie weken, de 13de november, een CT-scan laten maken. Een weekje later naar de longarts voor de uitslag hiervan en over drie maanden naar de radioloog terug voor een volgende controle. Gaan deze controles bij de radioloog zonder narigheden, dan steeds om de twee maanden herhalen. Ook met scan? Onbekend.Hoe het verder bij de longarts hierna, na de 18de, gaat, dat hangt denk ik af van de uitslag van de scan van 13 november. We hebben jammergenoeg niet gevraagd waarom ze geen PET-scan gaan maken. We weten alleen dat ze er geen maken. Misschien isothopen gebrek? Toch maar eens vragen aan de longarts op de 18de, waarom dit niet gebeurt. Terwijl dit een tijdje geleden juist als afronding van de chemo cq bestraling gezien werd om deze resultaten van de diverse behandelingen goed te kunnen beoordelen. En nu ineens niet meer nodig?Verder hebben we wederom een poging gedaan om een duidelijker beeld van de tumor en wat daarverder mee te maken heeft, te krijgen. Maar ze blijven, net als in het MCH eigenlijk, ook hier maar vaag over doen. We krijgen er nog steeds geen vinger achter! Waarom?
Woensdag, 22 oktober 2008
We blijven nog een paar dagen op de boot in de haven van Leidschendam, de was doen thuis, boodschappen en wat technische zaken voor de boot regelen, om dan vervolgens richting Amsterdam en de Randmeren te gaan. We blijven dan zo tot de volgende artsen sessies weg, dus even voor de 13de november zijn we weer hier terug in Leidschendam.
zaterdag 25 oktober 2008
Kan het nog Hollandser?
Prachtig weer en met dit schitterende uitzicht liggen we nu aan een van de eilandjes in de Kaag. Uit de wind in de zon is het zelfs warm te noemen. Weinig scheepjes, slechts een paar kleintjes, hebben we als buren. Vanavond en verder de nacht in moet het hier gaan spoken. Windkracht zes a zeven.
We hebben een plekje daarvoor uitgezocht waar we redelijk beschut zullen liggen. Denken we. Maar voorlopig genieten we van het Hollandse uitzicht dat je nog zelden tegenkomt, zeker in deze tijd van het jaar. Misschien morgenochtend ijs op de boot? De ene dag zomers en de volgende winters?
Intussen heeft Blacky ook even aan de buitenlucht gesnuffeld. Was zo weer binnen, eng!Onze extra warme kleding en dekbedden zijn uit de kast gehaald. Laat de kou maar komen! Vanavond erwtensoep met roggebrood en spek.
maandag 27 oktober 2008, Het kon nog Hollandser ..
Gisteren, zondag, was het weer heel slecht. Af en toe stormde het flink en verder de hele dag regen. Een dag om in bed te blijven. Ware het niet dat we de molen waar we op uitkijken in beweging zagen komen. Eerst de molenaar die iets stond te meten, vervolgens de molen ging draaien en de wieken loszette. Jahoor, prachtig. Wat kan zo'n molen toch statig zijn werk staan doen. Af en toe gingen de wieken behoorlijk snel tot een snelheid die ze net nog rond deden draaien. Heel langzaam. En maar regenen. De molen werd steeds in een andere richting gezet, waarschijnlijk om de wind maximaal op te vangen? Uiteindelijk kwam er nog iemand bij en bleef verder de hele dag hem gezelschap houden. Met zijn tweeen in de kou en de regen, was het voortdurend heen en terug draaien van de molen tot zelfs de zeilen die uitgeklapt moesten worden. Raar hoor, eerst een wind waarschuwing via de media en dan twee molenaars zien knokken om de molen maar aan de gang te houden. Zo weinig wind was er aan het eind van de dag. Het bijzondere ook is dat we de molen bijna aan alle kanten hebben kunnen bekijken. Over draaien van de wind gesproken. Lijkt me een zwaar beroep. Toen het bijna donker was, zag je de molenaar aan de rem gaan hangen, een stok met een touw eraan tot op de grond, en net zo lang manouevreren tot de wieken weer in de kruisstand stonden. Zeilen oprollen en weer naar huis. Nee wij hebben ons die dag met al zijn regen, niet verveeld. Ik heb er geen plaatjes van kunnen maken, waarop de acties te zien waren, jammer.
Maandag 27 oktober liggen we vlakbij de wijk Zegersloot boven de Zegerplas, aan de N227. Hier liggen een paar huizen tussen twee wegen ingeklemd, die je in tijd gezien je zo in de oude doos teruggooien. Het pompstation aldaar is van 1871. Dus het sluisje ook? We zagen een paar bewoners de een nog krommer gegroeid dan de ander op klompen lopen. Rond de huisjes kleine moestuintjes en overal gebler van geiten, ganzen die sissend op je afkomen en verder tientallen eenden en kippen. Een sprookje. We hoorden van een man - zo te zien een jongere nieuwkomer - die zijn hond aan het uitlaten was, dat het sluisje op den duur volgestort zal worden met stenen. Restaurantie kost veel en levert geen voordelen voor het Waterschap aldaar op. Jammer. Het pompstation was intussen ook van techniek veranderd nl van een ouderwetse diesel- naar een moderne electromotor. Dit laatste vindt men daar niet echt erg aangezien deze nagenoeg geruisloos is. Terwijl we naar een tijdelijk stalenwand om de sluis te ontzien, stonden te kijken zagen we een plantje met een paar prachtige blauwe bloemen en hele vreemde klokachtige zaadhulzen en indezelfde vorm- maar een stuk kleiner - nieuwe knoppen. Wanneer je zo'n kleine huls/knopje openmaakt, stroom er water uit.
In de grootste huls/klok - doorsnede zo'n 4 cm - zit een zaadbol met een doorsnede van minstens 1 centimeter. We hebben een takje geplukt om op onze boot de bijbehorende naam op te zoeken. Maar voordat we binnen waren, was de plant al totaal ingestort. Ik kon nog net heel snel wat foto's maken. Eigenlijk met de verkeerde lens, maar de juiste even pakken, was er zelfs niet bij. Als een steeds grotere natte dweil ging het plantje over de rand van een beker hangen. En toen ik uiteindelijk de boeken met wilde planten voor me had, met mijn foto's erbij, kon ik er niks terug van vinden. De zaadhuls doet me aan een passiebloem denken. Maar verder? Ik heb een foto samengesteld om als afbeelding te kunnen dienen voor iemand die deze plant uit zou kunnen pluizen en ons vertellen wat dit is. Wij zijn heel benieuwd of een van jullie ons wil helpen.
dinsdag 28 oktober 2008
Geheimzinnige blauwe bloemen aan de waterkant.jpg)
Blauwe bloem? Volledige wetenschappelijke naam: Nicandra physalodes (L.) Gaertn.Zegekruid (Nicandra physalodes). Bedankt Arnaud voor dit snelle antwoord. Wat ik nou extra leuk vind, is dat het lijkt alsof deze plant duidelijk van hier is. Alles heet hier Zege. Zoals bv de Zegerplas. Maar misschien is het toeval.
woensdag 29 oktober 2008
Plaatjes... 
Gisteravond tijdens het vissen hier in de Kromme Mijdrecht, zagen we panorama's die je wel kan fotograferen, maar eigenlijk nooit zo mooi kunnen worden als in het echt. Alleen als herinnering van, kunnen ze natuurlijk wel dienen. Als we in dit tempo zo doorgaan met genieten, dan komen we deze Randstad/provincie niet meer uit voor we weer terug moeten zijn voor de volgende controle in Amsterdam. Erg vinden we dat zeker niet. Je waant je, al is het dicht bij "huis" in een totaal andere wereld. Frankrijk vinden we mooi vanaf het water, maar Zuid Holland doet daar niet voor onder. Al die prachtige dorpjes, en meanderende riviertjes met links en rechts van die fraaie rietkragen. Vanmorgen, toen we wakker werden hadden we een hele kleine wereld om ons heen. Mist! Zicht niet meer dan een meter of 50. En de temperatuur op "neushoogte" zoals de KNMI tegenwoordig zegt, was 0,8 graden. Net geen ijs op de boot. We blijven hier vandaag, misschien een fietstochtje maken. Wat kleine boodschapjes doen en verder..............niks!
Klik voor meer plaatjes op:http://picasaweb.google.nl/friedanaaborgh/VAKANTIE2008#
donderdag 30 oktober 2008
Vorst?
De voorspelling was lichte vorst voor vannacht. Een a twee graden, niet veel maar misschien eindelijk toch een beetje ijs op de boot. En inderdaad, maar het mooiste was op de steiger zelf met die twee visnetten erop. In deze visnetten lagen tot gisteravond drie stevige voorns in, die kort daarna in de rookoven belandden. Hoe ze smaken, dat weten we nog niet. Er stond pannenkoeken eten op het menu. Pannenkoeken gemaakt van bloem, eieren en ...... geitenmelk. Heerlijk. Niet goed voor mij vanwege de hoeveelheid suiker, ik eet ze het liefst met stroop, maar voor een keertje moet dat toch kunnen. En de calorieen? Die hadden we er al 's middags van af gefietst, zeker 15 kilometer (misschien wel meer) flink op de pedalen getrapt. Af en toe gaf de snelheidsmeter zelfs een tijdje 17 kilometer aan. Jaap kwam redelijk fit terug op de boot, maar ik was versleten. Vooral in mijn benen. Tja ik kan me niet herinneren dat we samen zo'n eind gefietst hebben. We kwamen uit op Denemarken, of te wel 10 jaar terug?
vrijdag 31 oktober 2008
Herfst plaatjes ...
Vanmiddag, hebben we niet meer dan een half uurtje gevaren en toen zagen we dit schitterende visstekje. Heel rustig, ver van de bewoonde wereld, en dus het autoverkeer. Het enige wat een beetje minder is, is dat ik niet even de benen kan strekken op de wal. Ik kan wel op de oever komen, maar midden in een weiland. En om nou te gaan stappen in de zachte grasbodem en de frisse buiten lucht op te snuiven, heel gezond da's waar, in de kou, nee geen zin in. Valt ook niet meer te bekijken dan alleen maar grassprietjes en heel in de verte wat huisjes met wat bomen als een lang lint langs de horizon.
Jaap, die geniet volop, ziet er wel uit als een Michelin mannetje, maar heeft het niet koud. Aktie genoeg....
En ik? Geniet van de mooie plaatjes. Door ze bv intussen te rubriceren op de PC voor een latere fotosessie en af en toe er eentje uitpik, om alsnog bij een ouder artikeltje te plaatsen.
zaterdag 1 november 2008
Hier liggen we...
Het onderstaande plaatje geeft ongeveer de plaats van de steiger aan.
Hieraan liggen we nu. In the middle of nowhere.
Het weer is maar druilerig, echt op gang komen we niet. Al drie koppen koffie op. En het is pas 10.00 uur in de ochtend.
zondag 2 november 2008
Fietstocht langs de Amstel bij Ouderkerk 
Het was een prachtige dag met bijna geen wind, dus een mooie dag om een flink stuk te gaan fietsen. En dat deden we. Onderweg natuurlijk ook nog lekker geluncht en wat plaatjes geschoten.
woensdag 5 november 2008
Mist, kou en andere perikelen.
Intussen weer een paar leuke en minder leuke dingen te melden. In Uithoorn lagen we aan een kade, waar ook een kapper zat. Dus? Eindelijk maar eens de stoute schoenen aan getrokken en een kijkje gaan nemen."Over 10 minuten kunt u hier terecht, gaat u maar daar zitten. Koffie?" En voordat ik me van het een en ander bewust werd, zat ik op de kappersstoel te overleggen hoe en welk soort kapsel ik wilde.Ik had deze actie zo lang uitgesteld, omdat de haaruitval maar niet wil stoppen. En ik eigenlijk hierover niet in gesprek wilde gaan met de kappers. Maar ja op de duur heb je een kapsel waar geen voor- en geen achterkant aan zit.Dus? De schaar erin.En het resultaat mag er wezen vind ik, prima kort koppie gemaakt.
In Weesp, een mooi oud plaatsje, vonden we een aanlegsteiger vlakbij een lief restaurantje. We hadden weer eens zin in een hapje eten buiten de deur. "Het Schalkse" werd het. Een beetje uitgelegd aan de ober cq eigenaar, dat boter niet aan mij besteed was, dus hoe kunnen we dat oplossen. Geweldig, wat een creativiteit. Zat ik uiteindelijk aan een heerlijk voorafje met heel dun gesneden kangeroevlees en als hoofdgerecht, een spies van kangeroevlees, gerangschikt tussen en op allerlei groentes. Beide plaatjes!En smolt allemaal op mijn tong,zo zacht. Bij het restaurant konden we niet langer dan een nacht blijven liggen, en omdat we in Weesp zelf een leuke gemeentehaven vonden, inclusief water en electro aansluitingen, voeren we daar heen, aangezien verder varen, richting Randmeren, door de mist onmogelijk geworden was. We moesten een stek vinden om te kunnen wachten op beter weer. 
Sommige dingen gebeuren nooit zo maar. Het moeten verplaatsen, niet verder kunnen varen en in een centrum van een redelijke grote plaats komen te liggen, had blijkbaar haar reden.Blacky was de dagen hiervoor behoorlijk onrustig en ik vond niet alleen vanwege de diarree die hij intussen in behoorlijke mate had, maar ook er slecht uit zien.Gelukkig met en via de Dongel (ja wij ook) van de KPN vonden vlakbij een dierenarts. Leenmandje daar gehaald en 's middags rond vijf uur konden we er terecht. Diagnose arts? Vergrote schildklier! Hij zal lifetime aan de pillen moeten of geopereerd worden. Dit laatste is niet acuut, dus wordt dat bekeken wanneer we weer thuis zijn. Intussen slikt hij de pillen en gaat duidelijk beter met hem. En poept ook weer normaal.
Nu de volgende narigheid.
We zijn vanmorgen naar de Randmeren gevaren en met redelijk weer, af en toe behoorlijke golven op weg naar een eilandje een van de velen die daar liggen. Je hoeft rond deze tijd niet bang te zijn dat er geen plaats is, dus plek genoeg om uit te kiezen. Jaap had zich voor genomen om tussen palen door dwars tegen de steiger aan te leggen. Eerste poging mislukte, de stootwillen zaten in de weg. De tweede poging, stootwillen hoog gehangen, schoof zo'n grote paal langzaam langs de reling en.... kwam daar het voorwiel van mijn fiets tegen! Deze boog "keurig" mee en is nu toe aan een nieuw voorwiel. Er zit nu een slag van jawelste in. Jaja het varen kent zo zijn ups en zijn downs, zullen we maar zeggen.
En koud dat het hier is. En guur. Maar binnen 22 graden.... Best uit te houden dus.
vrijdag 7 november 2008
Amersfoort
Ze vragen wel eens en kan je in de winter overal varen? En dan antwoorden we, als je alles goed van te voren uit zoekt, kom je zelden voor verrassingen te staan. Dat ging deze keer niet op. Lagen we voor de brug aan het begin van de gemeente haven in Amersfoort en..... "Deze had u 24 uur van te voren moeten aanvragen", tja wat nu. Aangezien we een fiets bij ons hadden, waar op niet te fietsen viel, moesten we toch ergens een grote stad aan doen voor een beetje fietswinkel. En dus was dat voor ons Amersfoort. Al pratend viel het woord schade, niet wat voor schade, en de brugbediening werd ineens toch wel voor ons in werking gesteld. Heel aardig allemaal. Jaap dus naar een fietswinkel en nieuwe spullen gehaald. Wiel vervangen was niet bepaald een een-twee-drie kwarwijtje. En daarna nog boodschappen bij Dirk van den Broek, lopend gedaan en op waren we. Om een uur of zeven zaten we aan het "diner" en met de afwas in het fonteintje vielen kort daarna onze oogjes dicht, al liggend op de bank. En Blacky? Nou kijk maar.
Richting huis...
Eind vorige week voeren we verder de Rand meren op, om een plekje in Spakenburg te vinden, en als dat niet lukte dan verderop bij een pompstation misschien? Spakenburg lag helemaal stampvol, alleen de nog heel moeilijkbereikbare plaatsen waren "open". Iets wat ons zeker niet trekt wanneer het ook nog stevig waait. Door naar het pompstation. Ondiep en slecht aan te meren, dus .....? Terug naar de Eem, daar waar we al eerder gelegen hadden. Er was storm met windkracht 9 voorspeld en voor die tijd wilden we wel een beschutte plek gevonden hebben. En die storm? Die hebben we zeker gehad. De boot schudde de hele nacht als een gek en alles wat maar een beetje kan bewegen buiten op en aan ons schip, rammelt dan. Intussen was het maandagochtend en de planning die we moesten volgen stond al zo'n beetje vast. Maandag aankomen ergens in Amsterdam. Dinsdag en Woensdag richting ziekenhuis. Maar wat als die storm zo zou blijven? In de stad is dat wel vervelend en heel lastig, maar om met zo'n vliegende storm het IJsselmeer over te steken? Nee, never! En wat gebeurde er? 's Morgens ging de windsnelheid naar zo'n 3 a 4 terug en bleef zo die dag. Tot dat we om twee uur bij de Oranjesluizen aankwamen. Vlak nadat we daar in een haven hebben aan kunnen leggen, kwam die giga storm weer terug, maar we waren binnen en lagen vast. He, he, gelukkig. We zijn toch nog even wezen kijken in het plaatsje Schellingerwoude, waar de haven bij hoort en ook hele bijzondere woningbouw te zien is, maar om daar te komen, moesten we elkaar goed vasthouden om niet van de steigers daarheen, af te waaien.
De eerste blauwe stukjes lucht zijn weer te zien, echter wel boven de donkere wolken uit die vanmorgen de nodige regen- en windvlagen bracht. Vandaag door de Oranjesluizen Amsterdam in. Waarschijnlijk naar het Nieuwe Meer, vlakbij het AvL. Komen we daar al vandaag, dan gaan we morgen o.a. naar het van Goghmuseum. Hopenlijk plaagt de wind ons niet te erg. Nu liggen we hier, intussen onder een strak blauwe hemel, met het uitzicht op de toegang vanuit Amsterdam naar het IJsselmeer.
Geen van Gogh maar de Kaag
Illustratie: Amsterdam - Kostverlorenvaart
We zijn niet op dinsdag door de Oranjesluizen gegaan, maar woensdag. De wind was intussen gaan liggen en zo werd de doortocht in Amsterdam naar het Nieuwe Meer waar, we nu liggen, een peace of cake. Vanmorgen even naar het ziekenhuis voor de scan geweest, per fiets, en later op de dag naar AH voor de wekelijkse boodschappen en zo kunnen we er voorlopig weer tegen. Aangezien er geen fatsoenlijk verbinding naar het van Gogh museum hier is, komt een bezoek daaraan te vervallen en gaan we i.p.v. zaterdag, morgen richting Kaag. Jaap kan dan een extra dagje vissen of.... toch zaterdag naar huis? We zien wel.
Grijs en somber, en ozo genieten
Gisteren na een lange vaartocht, zijn we aangekomen op de Kaag, om precies te zijn in 't Joppe. Dat is een van die kleine plassen, vroeger verboden voor recreatie, maar tegenwoordig geheel toegankelijk met mooie aanlegsteigers. En zoals alle aantrekkelijke ligplaatsen, is ook deze op de betaallijst komen te staan. Waarschijnlijk alleen in het hoogseizoen, want nu zie je hier niemand dus ook geen geldophaler. Wel dikke koeien. Piesend, poepend en snuivend naast onze boot. Dus echt landelijk! En in de verte nog wat molentjes en woonboten en verder alleen maar grasland. Wel is het weer somber en grijs. Waarschijnlijk weinig regen maar wel veel wind voorspeld. We liggen hier redelijk beschut te schommelen met toch zowaar af en toe een waterig zonnetje.Ons huis komt intussen al aardig dichtbij. Zo'n 2 a 3 uur varen en dan zouden we in Leidschendam, in onze thuishaven kunnen zijn. Maar doen we lekker nog niet. Nog even verder genieten van deze vrijheid. Deze natuur. Alleen maar geluid van wind en golfjes die tegen de boot aan klotsen. Af en toe zeer slaapwekkend. In ieder geval erg ontspannend. Zoals de afgelopen twee maanden. Wat een prachtige ervaringen, zo met die stormen, regen en kou. En wat een stilte vaak overal. Daar zou je het alleen al voor willen blijven doen. Alles deed het prima op en aan de boot, dus ongemakken eventueel veroorzaakt door bv het wegvallen van een verwarming, hebben we niet meegemaakt. Altijd konden we als het moest aan water komen, en ook boodschappen halen, gaf geen probleem. Diesel hadden we genoeg, dat wisten we. Daar hoefden we niet achteraan. Nederland is een klein landje en goed georganiseerd, dus van alle gemakken voorzien. Zelfs toen we een dierenarts nodig hadden. Dichtbij en via een leenmandje van de arts, Blacky heen en terug gebracht, lopend! En ondanks dat het hier zo druk bevolkt is, zijn er ontelbare plaatsen waar je niets of niemand ziet. Ja Nederland is prachtig, vooral met die herfstkleuren van de laatste tijd. Nu is het meeste wel weggeblazen. Maar zelfs dan met die grijze luchten is en blijft Nederland prachtig. In Januari gaan we weer!
Pannenkoeken eten...
Als er eentje pannenkoeken kan bakken is het Jaap wel. En zelfs met geitenmelk maakt hij de lekkerste. Blijft over de suiker, stroop, die ik niet zou mogen hebben, maar daar heb ik merkbaar geen last van, wel bescheiden smeren natuurlijk, en lekker smullen en dus even nergens aan denken.
Na bijna twee maanden...
Ja, na bijna twee maanden zit deze trip er weer op. Vandaag naar huis. Met een prachtig zonnetje wakker geworden op een windstil meer, de Kaag. Nog even naar buiten kijken, naar honderde ganzen die traag maar gestaag hun rondjes trekken op de plas en dan douchen en de terug weg oppakken. Eerst nog even langs een watertappunt, misschien hebben ze daar nog wat water voor ons, en dat is dan ook een weetje voor gedurende de winterperiode. Kan ook afgeloten zijn, en dan hebben we pech. Want water in de wintertijd is een lastige. De meeste tappunten zijn ivm de vorst afgesloten. En we willen eind december, na de Kerst, weer gaan varen. Ik kreeg een e-mail als reactie op de web-log, dat we zo'n grote keuken zouden hebben. Echt klein is die niet, maar de groothoek maakt er wel een ietsie pietsie meer van hoor. Dit bracht mij op het idee om voor degene die nog nooit op onze boot zijn geweest, nog wat plaatjes te showen. Bij deze.
UIT WEB-LOG
Laatste Nieuws
woensdag, 26 november 2008
Dinsdag, 25 november, kreeg ik de uitslagen van de longfoto en de bloedwaarden. Meer als uitgangspunt voor volgend jaar, dan dat hiermee iets naars uit naar voren zou komen. Maar je weet nooit natuurlijk, we blijven wantrouwend. Voor dit laatste was geen enkele reden, want de foto was zoals reeds eerder besproken, een deel doet weer mee, prima en de bloedwaarden waren naar hun oude vertrouwde peil teruggekeerd. Wat het nog extra bijzonder maakte was, dat het Leukemie-beeld tevens hiermee verdwenen is. Zo zal het niet altijd blijven, want het zit er nog steeds, echter dit is tijdens het chemo gebeuren enigszins meebehandeld, dus als bij-effect en niet als doel. Daar was het nl niet voor bedoeld en dus wel zo prettig dat dit ook, al is het maar voor een poosje, verdwenen is.
